vrijdag 8 mei 2020

Afsluiting



Na deze weken weer terug gereisd naar Monrovia waar we nog een afscheidsfeestje hadden bij Anneke en Mambu thuis. Een hele goede tijd, waar we het nu nog vaak over hebben en waar we zoveel mooie foto’s van hebben en niet te vergeten leuke filmpjes.

We hopen dat er nog een keer een mogelijkheid komt om samen nog eens terug te gaan naar Liberia, waar we zo enorm veel hebben meegemaakt en hebben geleerd. Wie weet lukt het nog een keer.


50 jaar


In Rivercess heb ik mijn 50ste verjaardag gevierd. Niet wetende wat ze voor mij in petto hadden. Om 6 uur ’s ochtends had ik mijn eerste kadootje al, een haan!!

Toen ik uit bed kwam stonden er allemaal kinderen te kijken naar iemand die op de veranda zat.
Ja hoor, een echte Sarah, alleen waren de mensen in Rivercess er bang voor. Maar na uitleg van hoe en wat mocht Sarah er de hele dag bij blijven. We hebben haar meegenomen naar de kliniek en naar het feestje wat ’s middags georganiseerd was onder een dikke boom. Popcorn en fris en praten en zingen. Wat een bijzondere verjaardag was dat, eentje die ik nooit meer zal vergeten!
















Rivercess


We zijn ook 3 weken te gast geweest op de missiepost van Jacob en Marjolein Kiefte die we inmiddels ook via/via hadden leren kennen. Zij hadden ons uitgenodigd hen te bezoeken in Rivercess, een klein dorpje meer het land in. Langs een prachtige route zijn we goed bij hun aangekomen en werden we warm onthaald door het hele dorp met zang, dans en muziek. Of waren we zeer beroemde personen, iedereen wilde ons de hand schudden.

Jacob en Marjolein runnen een kliniek aldaar en daar konden we een kijkje nemen en hebben we ook ons hygiëne programma gedaan. Elke ochtend in de wachtkamer vertelden we ons verhaal, met platen en vertaling. Het verhaal eindigde altijd ermee dat iedereen aan de dunne was en daar werd elke keer hartelijk om gelachen als dat stukje kwam, maar daar was een les uit te leren voor wat betreft de hygiëne, het werkte goed. Tot nu toe wordt dezelfde les nog steeds gebruikt dor de huidige medewerkers in de kliniek.

Wat hebben we het daar goed gehad, een zeer gezegende tijd. Wat een rust daar in vergelijking met Monrovia. Volledige stilte ’s nachts behalve de krekels en de hanen bij het krieken van de dag. Prachtig!! 
We hebben gevist, geverfd, in de kerk gesproken, water gehaald bij de put en noem maar op maar vooral hebben we genoten!

We hebben veel gezongen met de kinderen die daar naar een klein schooltje gingen, ook daar gingen we onze les geven en leerden ze een liedje over handen wassen met gebaren erbij. Dit sloeg ook goed aan. Overal hoorde je ze zingen overdag!



































Weerzien van vertalers


Vertalers

We hebben veel vertalers waar we mee hebben gewerkt aan voor van de Mercy Ships weer opgezocht en een feestje georganiseerd waar iedereen welkom was. Dit was heel bijzonder om iedereen weer te spreken en te zien. Om sommigen te vinden was een hele zoektocht maar we hadden toch aardig wat mensen bij elkaar.

Ook hebben we allebei de vrouwen opgezocht die we sponsorden om een opleiding te doen en te horen hoe het hun verging. We zijn bij beide vrouwen thuis geweest en hebben kennis gemaakt met hun familie en kinderen. Dit waren ook bijzonder ontmoetingen die veel indruk hebben achter gelaten.










Van alles


Van alles beleefd

Ook hebben we Mambu zijn veertigste verjaardag gevierd met elkaar wat voor hem een heel bijzondere dag was, wat een Nederlandse gezelligheid!

We hadden een fijn gasthuis bij Anneke en Mambu, een eigen slaapkamer. Het was die weken wel ontzettend warm. Op een avond hadden Agnes en ik gebeden voor afkoeling en regen en plotsklaps begon het spontaan te onweren en hard te regenen. Een directe gebedsverhoring. We hebben vaak met elkaar gebeden en hebben hier goede herinneringen aan en ook hebben we mogen ervaren dat God ons altijd hoort en vaak hebben we gezien dat onze gebeden verhoord werden op bijzondere wijze.

Fannie is een jonge vrouw die we al hebben leren kennen in 2005, ze speelde toen een rol in de musical met Kerst die we hebben bezocht toen we bij Mercy Ships werkten. Fannie is uitgegroeid tot een jonge vrouw die weet wat ze wil en is gaan leren.
Ze helpt ook vaak mee bij Anneke met evangelisatie projecten voor kinderen, een handige, slimme meid.


Ze is een bak clubje begonnen en verkoopt lekkere taartjes enz om een beetje inkomen te hebben, ook werkt ze in de stenen, jonge kinderen met name werken in deze handel. In een gebied dat Rockhole heet, ze slaan met een soort hamer grote brokken steen tot kleine steentjes die dan verkocht worden voor de bouw van nieuwe huizen.

Annie
Ook een vrouw die we hebben leren kennen die ondersteund bij veel activiteiten van Anneke en Mambu. Zo heeft ze een kinderclub en een handwerkclubje voor jonge meisjes. Ook stuurt ze een voetbalteam aan, de jongens worden hierin bemoedigd en ondersteund door sponsoring uit Nederland via Manneka. Het team heet FC Manneka, ze houden regelmatig wedstrijden waarvan wij er ook eentje mochten bezoeken. De jongens leren omgaan met elkaar in een team en er voor elkaar te zijn, ook buiten het voetballen om.