zondag 18 november 2007

Weer een jurk...............

Hallo allemaal,
Na best nog weer een drukke week, kon ik vrijdag een dagje vrij nemen en eens even lekker uitslapen. Inmiddels is de 1e groep vrouwen goed aangekomen in de VVF kliniek in Sierra Leone en gaan er deze week nog 2 groepen die kant op. Ik ga ook rijden deze week, tot aan de grens en dan stappen ze daar over. Het wachten is echter weer op de grenspassen, maar dat zal ook vast weer goedkomen. Er vertrekken al veel mensen van het schip en het wordt echt rustiger aan boord. Donderdag zijn de laatste operaties gedaan en als alles goed gaat sluit eind deze week de afdeling.
Deze week kwam Baby ( VVF vrouw/meisje) weer terug naar het schip. We hadden haar een paar weken geleden weggebracht en in een taxi geholpen richting binnenland. Ze kwam weer terug naar het schip, omdat ze hulp zocht, een triest verhaal. Ze zou bij haar oma gaan wonen, maar die bleek overleden te zijn toen ze in het binnenland aankwam en toen kon ze bij niemand terecht. Haar ouders wonen ergens anders, maar hebben haar verstoten omdat ze urine lekt.
Uit nood is ze terug gekomen naar Monrovia naar een tante, maar ook daar kon ze niet blijven. De kamer ging teveel ruiken naar urine, want Baby verliest nog steeds urine en zal dat altijd blijven doen, er is geen volgende operatie meer mogelijk, omdat ze teveel beschadigd is van binnen. Haar tante had gezegd, : "ga maar weer naar het schip" en daar was ze dus maandagmiddag. Huilen en wat nu???? Dan breekt je hart toch, zo'n jong meisje die dan zo verder door het leven zal moeten. We hebben haar een nachtje hier gehouden en de volgende ochtend ben ik met Clemetine naar haar tante gegaan en Baby mee. We hebben met haar tante gepraat, maar kregen daar niet veel ingang. Toen we daar afscheid namen moest Baby weer erg huilen. We hebben haar tante uitgelegd dat ze niet gebaat is bij afstoting door haar familie, maar dat ze juist ondersteuning en bemoediging en liefde nodig heeft.
Ondertussen hadden we ook een mail gestuurd naar MDM ( Medicine du Monde) we kennen daar een arts, waar af en toe kontakt mee is en die in de omgeving van Baby haar dorp werkt. Zij reageerde gelukkig snel en heeft toegzegd dat we Baby die kant op kunnen sturen, dan gaan ze haar helpen om weer ergens te kunnen wonen bij familie en het probleem uitleggen van Baby. Het is toch in en in triest, gelukkig konden we de tante nog bereiken eind van de week en als alles goed gaat komt Baby morgen weer naar het schip, dan geven we haar geld voor de lange terugreis en het adres van de dokter waar ze dan eerst heen kan.
Laatst dacht ik nog aan haar, hoe het met haar zou zijn en nu stond ze dus deze week ineens op het dok.
Verder heb ik enorme mazzel deze week, want ik zit vanaf donderdag in een 1-persoonshut op dek 7, met douche en toilet en alles voor mezelf. Mooi uitzicht met 2 ramen en goed licht. 't Lijkt wel een cruiseschip nu...............
Bof ik even, Oebele ging een week naar Sierra Leone voor werk in de VVF kliniek en heeft me aangeboden dat ik zijn hut wel mocht gebruiken. Nou ik moet zeggen wat een heerlijkheid om even op jezelf te zijn.
Vrijdagmiddag weggeweest met een groepje een eind gereden en genoten van het mooie land, wat een belevenis. Zaterdag weer lekker uitgeslapen en daarna samen met Agnes een eind wezen fietsen en wat winkeltjes ingegaan. Gezellig even op een terras gezeten met uitzicht op zee. Bekaf en oververhit kwamen we terug, maar het was de moeite weer waard. Ik kon er heerlijk op slapen.







Vandaag naar de kerk van Cynthia, waar we uitgenodigd waren, omdat het de laatste zondag is dat dit kon. De dienst duurde errug lang ( 4 uren) Aan het eind kregen we allebei een jurk aangeboden als waardering voor al het werk wat we hier met Mercy Ships doen. Ook weer de jurk aangetrokken voor in de kerk, het is me wat.
 
Deze jurk is een echte Afrikaanse zeggen ze..........
Eind van de middag is de hele familie van Cynthia aan boord geweest, gegeten en een rondleiding over het schip, Agnes en ik hadden onze nieuwe jurken aangedaan en dat werd enorm gewaardeerd. Het was gezellig, vanavond hebben we ze thuis gebracht. Toch super handig dat ik hier mag rijden. Dat geeft wel een stuk vrijheid moet ik zeggen.














Nu, nog 2 weken en dan varen we hier weg, daar zie ik wel naar uit. Onderweg gaan we nog Sinterklaas vieren, want dat gaat allemaal gewoon door als je met Nederlanders en kinderen aan boord bent. Ook wel gezellig, Gea heeft ons speculaas en strooigoed gestuurd, dus dat kunnen we dan mooi gebruiken. Ik kan me haast niet voorstellen dat het in Nederland koud is en donker en winter. We hebben hier dit weekend weer peentjes gezweten. Het is heet en af en toe regent het even flink en dan is het erg vochtig in de lucht, sauna idee zeg maar.
Nou ik hou er mee op, nog een paar dagen lekker genieten van de hut waar ik nu slaap en dan weer naar dek 4.
Een hele goede week allemaal.

5 opmerkingen:

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei

Hoi Mirjam,

Ja, de laatste eindjes..
Het moet een triest en machteloos gevoel zijn, als blijkt dat je zo'n meisje niet kunt helpen.
Je gaat er heen om juist te kunnen helpen en dat het dan niet kan.
Gelukkig is dat maar een enkeling maar toch een te veel.

Mirjam, nog veel sterkte voor het laatste rukje.


Groetjes,

Klaas en Wiesje

Anoniem zei

lieve Mirjam
Wat een triest verhaal van Baby, gelukkig dat jullie toch nog wat voor haar kunnen doen!
Heerlijk dat mooie weer bij jullie! en wat fijn dat je lekker een weekje een eigen hut hebt!
nog even op de tanden bijten en dan lekker vakantie!
liefs en een dikke knuffel Marian

Anoniem zei

he mirjam,

cool die nieuwe jurk van je, staat je goed!!!En lekker dat je even een vip-hut hebt, even lekker op jezelf, dat doet een mens wel eens goed.
Nu op naar je tussen stop, dat heb je echt verdiend en dan gezellig je verjaardag vieren samen met familie en vrienden,
En dat het hier winter is is geen illusie als je je neus buiten de deur steekt, s'middags al donker rond half 5 maar het is sávonds ook wel weer knus, lekker spelletjes doen en kaarsjes aan, of tijdens het werk de mensen iets warms geven in hun eenzaamheid, en dan genieten van die blije ogen,ach elk seizoen heeft zijn voors en tegens, geen geklaag maar van elke dag genieten die je krijgt.
he mirjam succes nog met de laatste loodjes, sterkte als je even een dipje hebt, je blijft in onze gebeden hoorrr, zeg de groetejs van jacoba en alle troostjes, Gods zegen bij je werk gewenst!!!

Anoniem zei

Hey Mirjam nog een week en je gaat varen dat zal ook weer een ander leven zijn zeg. Ik hoop dat je er fijn van kunt genieten. k ben ook blij voor de vrouwen dat ze passen hebben. Toch n erg mooi antwoord. Ook al ga ik deze week naar huis k ga aan je denken..p.s. k hou ook niet van afscheid hoor liefs Saskia