Weekverslag

Deze week weer veel nieuwe patienten opgenomen en 4x een dress ceremonie gehouden, de vrouwen gaan zo langzamerhand weer weg. Afgelopen vrijdag was de laatste VVF operatie.
Over 2 weken komt er een andere arts en beginnen we weer opnieuw, dan gaan we door tot begin september, dus druk! De komende week nog een paar keer groot feest op de afdeling als de vrouwen vertrekken
Deze week is er een screening geweest voor de orthopedische patienten, " the bonedocter " zo wordt hij hier genoemd, er zijn veel mensen ingepland voor orthopedische operaties de komende 10 weken, dus de afdeling begint aardig vol te lopen. Veel kinderen met klompvoeten of gebogen knieen. Ook veel mensen met oude breuken, of schotwonden, helaas kan lang niet iedereen geholpen worden met een operatie, om dat de nazorg te zwaar is en het schip in december vertrekt, dat is dan wel weer heel triest. Ook heupoperaties, bijvoorbeeld, die zouden wel gedaan kunnen worden, maar de patienten kunnen niet revalideren, ze slapen op de grond en hebben geen verhoogde toilet of stoel en moeten per taxi zich verplaatsen. Dat kan dus helemaal niet na een heupoperatie.
Zo zie je dat het land er nog lang niet is, trouwens hoe langer ik hier ben hoe meer je ziet en begrijpt, of juist niet begrijpt. Het gaat nog jaren duren voordat er in Monrovia weer een normaal leven geleefd kan worden. Ook hangen er weer posters met daarop geschreven dat George Taylor weer terug wil komen met Gods wil. Die groepering gaat dus gewoon door, er schijnt veel geld te zijn in de aanhangersgroep van George Taylor, die nu trouwens berecht wordt in Nederland voor een internationale jury.

Nu in de regentijd staan de meeste straten blank en komen er steeds meer gaten in de weg, het is een puinhoop in de stad wat dat betreft, je loopt soms tot aan je enkels in het water.
Trouwens, ik mag hier nu ook rijden, hoort bij m'n nieuwe job, soms moet je vrouwen wegbrengen naar huis of iets regelen en dan heb je een auto nodig. Ik heb dus een rijtest gedaan en ben geslaagd. Inmiddels al een paar keer op pad geweest, meteen in de regentijd door de plassen en de gaten in een landrover. Zo leer je het meteen goed! Het rijden is hier niet te vergelijken met Nederland, je rijdt gewoon en moet een beetje veel brutaal zijn om er langs te kunnen en heel vaak op je toeter drukken, dat is de gewoonte hier. De landrovers rijden wel lekker trouwens. Ik hoop dat ik volgend jaar nog een beetje normaal kan rijden als ik terug ben in Nederland!!

De projecten lopen allemaal weer, er wordt gebouwd, de oogartsen zijn weer op pad en de tandartsen zijn deze week naar de gevangenis geweest om de mensen aldaar te behandelen.
Bedrijvigheid dus.

Nou, dit was het weer even voor deze week. het werk bevalt goed. De contacten aan boord zijn goed en dat is heel wat waard. Helaas vertrekken er deze week ook weer mensen waar ik het goed mee kan vinden, maar dat hoort erbij. Er komen ook weer nieuwe mensen voor in de plaats.