Voor de klas, JFK en screening

Hallo allemaal,


Weer een week voorbij, waar blijven de dagen. Weer van alles beleeft dus een lang verhaal. Maandagmiddag ging ik samen met Cynthia, Linda en Gea naar de school waar haar oudste dochter op zit en nog een jaartje daar af moet maken. Een stichting in Nederland betaald via mij het schoolgeld voor haar 5 kinderen en de vakantie is hier bijna weer voorbij, dus we moeten het 1 en ander regelen en betalen. Dus op pad.

We moesten haar dochter inschrijven bij het hoofd van de school en schoolgeld betalen, al pratend vroeg hij wat we deden enz. Toen hij hoorde dat we verpleegkundigen waren stonden we een paar minuten later totaal onvoorbereid voor een klas met medische studenten die alweer gestart waren met de studie. Hij wilde dat we ze bemoedigden en dat we ze misschien wat konden leren.

.

Nou daar sta je dan, alle studenten stonden voor ons op en vroegen in koor hoe het met ons ging. Voor het blok gezet dus, maar we hebben het er goed van afgebracht, ik heb wat verteld over de verpleging en over mezelf en wat voor opleiding en ervaringen ik heb en Linda heeft wat over het lab verteld. Daarna werden we naar een ander klaslokaal gebracht, daar zaten de 2e jaars studenten. Dus weer overnieuw. Ze wilden natuurlijk allemaal graag het schip zien en inmiddels hebben we een plan bedacht om ze uit te nodigen op een ochtend of middag of hele dag en een programma te maken om ze niet alleen het schip te laten zien, maar ook echt iets te leren waar ze wat aan hebben. Een nuttige les of wat dan ook, maar daar moet eerst toestemming voor komen, want dan haal je wel ineens dik 50 mensen aan boord. Dus ik heb het plan ingediend en ik hoor volgende week of we groen licht hebben.

Dat lijkt me echt heel leuk om te doen, zoiets organiseren, artsen vragen om wat te vertellen en uitzoeken bij de school waar behoefte aan is wat betreft een les ofzo.

Maandagochtend zijn we samen met Dr. Steve, de arts waar we nu mee werken, naar een lokaal ziekenhuis geweest. We hoorden vorige week dat ze daar een VVF programme hebben gestart via een Amerikaanse organisatie, er zijn 2 artsen opgeleid in Nigeria ( in een VVF kliniek van een Nederlandse arts, Kees Waaldijk) en ze doen daar sinds februari dit jaar ook VVF operaties.

Super dus, toen we dat hoorden hebben we besloten om een kijkje te gaan nemen. Maandag hadden we een dag de tijd daarvoor dus die hebben we goed benut. De arts opereert daar 2x per week een dag, niet erg veel, maar toch een goed begin, want voorheen was er helemaal niks voor deze vrouwen. We kunnen we nu dus doorverwijzen naar het JFK hospital in Monrovia.

Op zich hebben we een positieve indruk gekregen. Alles is wel enorm verouderd, maar het werkt wel en de verpleegkundige die we spraken wist goed waar ze het over had en was ook opgeleid in Nigeria. De vrouwen hoeven niks te betalen alleen hun moeten ze zorgen voor eigen water en een emmer om op te plassen en zeep en een handdoek, verder wordt alles betaald door die organisatie. Jammer dat we het nu pas hoorden, maar goed. We hebben de arts uitgenodigd om een dag mee te draaien in de OK aan boord met Dr. Steve, maar hij is niet op komen dagen deze week. Misschien komt hij volgende week onverwacht langs, je weet het hier nooit in Afrika. Wij zijn ook gewoon op de bonnefooi gegaan, want we konden alleen maandag even er tussen uit.

We hebben een rondleiding gehad door het ziekenhuis waarvan wat foto's. Interessant!
 

Dinsdag weer een drukke hectische screeningdag op het dok voor de 3e groep VVF operaties. We hebben 32 vrouwen in kunnen plannen voor de komende 3 weken, dus dat is weer super.

Weer een paar dressceremonies achter de rug deze week en we gaan door met het lesgeven aan de vrouwen over de bevalling enz. 3 x per week proberen we dat tussen de bedrijven door te doen. De vrouwen zijn erg geinterresseerd, we leggen ze uit waardoor ze hun probleem( incontinent) hebben en houden het zo simpel mogelijk door platen te gebruiken en we hebben een onderlichaam waar je een baby uit kunt laten komen zeg maar. Voor veel vrouwen gaan de ogen open als ze zien hoe een vrouwenlichaam er van binnen uitziet en wat nu wat is en hoe het werkt. Het maakt ze een hoop duidelijk en er wordt heel wat afgegiecheld als je uitlegt waar de poopoo ( ontlasting) uitkomt en waar de peepee ( urine) uitkomt en where the man goes in and the baby comes out (waar de man naar binnen gaat en de baby uitkomt.) Heel simpele taal, maar het werkt het beste, de meeste vrouwen zijn ongeschoold en kunnen niet lezen of schrijven, met platen werken gaat het beste. Ik heb het geleerd van een vroedvrouw aan boord.

Dan leggen we nog uit dat ze 6 maanden na de operatie geen mamma,pappa bussiness mogen hebben( sex), omdat dan de hele operatie voor niks is geweest, ook niet small, small zoals ze dat hier zeggen. Gister zei dr. Steve dat als de mannen dat te moeilijk vinden dat de vrouwen hun man dan maar naar het schip moeten sturen, dan zal hij er wel wat aan doen, nou toen lagen de vrouwen helemaal dubbel van het lachen. Die zien dat al helemaal voor zich. De meeste vrouwen hebben geen echtgenoot meer, die heeft hun verstoten nadat ze incontinent werden, maar nu ze 'genezen' zijn hoor je vaak dat ze toch weer snel een man hebben of dat hun man ze weer terug neemt. Ze worden weer geaccepteerd.

Dit weekend ben ik vrij en ga eerst maar eens heerlijk lang uitslapen en dan maar zien wat de dag weer brengt. Het regent nog steeds erg veel en de wegen worden er niet beter op, maar als

het droog is ga ik weer even fietsen met Linda

Vorig weekend ook gedaan, we zijn toen bij Mary geweest een ex-patientje van vorig jaar, ze is toen wel 6x geopereerd. Ze had geen bovenlip en geen neustussenschot door een infectie. Ze was hartstikke blij dat ze ons weer zag en alle buurtkinderen met haar.

Hier staan we voor haar "tuin", ze verbouwt rijst.

Nou, dit was het weer voor deze keer, een lang verhaal, maar korter kan ik het niet maken.

Goed weekend!!!!!!!!