Augustus

Hallo,

Inmiddels is het alweer 6 augustus, de dagen blijven hier omvliegen, net als thuis.
Collin, de jongen die vorige week zondag is verdronken is naar de USA teruggevlogen en 3 vrienden zijn meegegaan. Zaterdag is hij thuis begraven. We zijn hier goed opgevangen aan boord, de diensten waren gericht op verlies en rouw en waren bemoedigend.

Afgelopen maandag weer een goede screening gehad, er waren weer schrijnende verhalen en gevallen. Wat is er toch enorm veel nood alleen hier al in Liberia. We hebben 5 vrouwen doorgestuurd naar Sierra Leone, waar een VVF kliniek van Mercy Ships zit. We hebben niet genoeg plaats hier en volgende week is er alweer een screening waar weer bijna 50 vrouwen verwacht worden, dus het gaat maar door. Zo door de week komen er ook vrouwen naar het schip met hetzelfde probleem, die sta ik dan te woord en indien mogelijk geef ik ze een kaart voor de laatste screening in oktober. Gelukkig kunnen we vanuit hier mensen doorsturen naar Sierra Leone, ze krijgen dan transport geld mee om erheen te reizen en krijgen na de operatie aldaar weer geld mee om terug te reizen. Volgend jaar is het schip in Sierra Leone, dan wil ik zeker een kijkje gaan nemen in die kliniek.

Het werken gaat nog steeds goed, maar de tijd vliegt moet ik zeggen. We werken lange dagen en volle weken. De weekenden heb je wel nodig om uit te rusten, maar soms komt dat er niet echt van. Afgelopen weekend had ik een afspraak met de zus van 1 van de vertalers van de afdeling. Ik had haar een paar weken terug het schip laten zien en ze had hier gegeten. Ze werkt in een vluchtelingenkamp en toen ik haar vroeg of we daar een keer mochten komen kennismaken vondt ze dat geweldig. Dus een afspraak gemaakt.
Het was een lange rit naar het kamp toe, over een hele slechte hobbelige zandweg vol met gaten door de regen. Maar uiteindelijk kwamen we er toch.
In het kamp hebben 10.000 vluchtelingen gewoond, uit Liberia zelf, maar ook uit Sierra Leone.

De UN heeft het kamp een poos begeleid, maar heeft nu aangegeven dat de mensen door moeten gaan en hun weg weer moeten vinden. Er wonen nu ongeveer nog 5000 mensen.
Geen dokter, geen ziekenhuis, bijna geen eten. Wel een school gelukkig en een moskee en een kerk. De mensen met wie we gepraat hebben durven niet meer terug naar waar ze vandaan komen. Ze voelen zich veilig in het kamp, ook al is het uitzichtloos, wat er daarbuiten op hun wacht kan nog slechter zijn. Er kwamen direct veel mensen naar ons toe met ziektes en oogproblemen en noem maar op. Ik liep daar en dacht bij mezelf, 'was ik maar een dokter', dan zou ik daar m'n kamp opslaan en hulp gaan bieden. Het is allemaal zo schrijnend! Wat daar nog gebeurd is counseling en indien mogelijk doorverwijzen van mensen naar andere organisaties.
We hebben een paar foto's genomen van ziektes die we niet kenden en zullen hier aan boord rond gaan vragen of er iemand is die weet wat het is en misschien kunnen we iets doen, weer die druppel op de gloeiende plaat. Laatst schreef iemand me: "je zal die druppel maar zijn" en daar doe je het allemaal ook voor.

Dit meisje sprong me in de armen en liet me niet meer los, toen we weer weg moesten huilde ze tranen met tuiten.

Alle operatieplaatsen tot eind november zijn volgeboekt, dus we moeten nu mensen afwijzen, er is al een lange wachtlijst, niet te bevatten. Voor de oogartsen staan er 400 mensen op de lijst, vandaag stonden er voor de tandartsen 120 mensen in de rij en morgen staan die er weer, ga maar door.
Zondagochtend naar de kerk geweest van Cynthia, een kleine warme kerk in een zeer slechte wijk hier in Monrovia. Er was nu een pastor van het schip mee en nog een paar mensen van het schip. Ze waren zo enorm blij dat er eindelijk mensen van het schip naar hun kerk kwamen. Wat een blijdschap en wat een welkom, iedereen kwam ons een hand of een knuffel geven tijdens een lied wat ze zongen in de dienst om ons welkom te heetten. We waren van over de hele wereld vertegenwoordigd. Californie, Korea, Australie, Zuid Afrika, Hawai en Nederland.
's Middags heb ik even lekker in een luie stoel op het dek gelegen, lekker windje en zonnetje, alhoewel het nog steeds veel regent trouwens. Het is een stuk koeler dan
in het droge seizoen, maar voor onze begrippen een prima temperatuur! Over een paar weken wordt het weer heet.