In 2012 ben ik nogmaals naar Liberia geweest, samen met Agnes een goede vriendin die ik ken sinds de eerste keer dat ik naar Liberia ging om bij Mercy Ships te gaan werken, dat was in 2005.
Sindsdien is onze vriendschap gegroeid en was het op een gegeven moment tijd om eens samen terug te gaan naar Liberia.
Ik schrijf deze tekst in 2020, nu ik een boek aan het maken ben waar al deze blogs en herinneringen in komen te staan.om nog eens in alle rust te lezen met foto’s erbij.
In 2012 heb ik geen blogs geschreven, mede doordat we slecht toegang hadden tot het internet en het ook altijd veel tijd koste om hiermee bezig te zijn. Ik wilde toen ten volle genieten van de tijd die we daar met elkaar hebben doorgebracht.
Ik zal proberen in het kort wat van onze belevenissen op te schrijven en heb foto’s uitgezocht waar veel herinneringen en verhalen in verborgen zitten.
We verbleven eerst een aantal weken bij Anneke en Mambu, die we steeds beter hebben leren kennen. Agnes had vanuit het ziekenhuis waar ze werkt een donatie gehad voor een goed doel met als restrictie dat ze zelf dan ook iets moest doen daarin.
Uiteindelijk heeft ze besloten het bedrag te gebruiken om een waterput in een ver afgelegen dorpje aan te leggen, na een zoektocht werd dit het dorpje genaamd Kanikoma. Verder hadden we bedacht dat we dan samen voorlichting zouden gaan geven over hygiëne en het nut van handen wassen. Bij Anneke en Mambu hebben we een eenvoudige les in elkaar gezet, die we uiteindelijk overal waar we kwamen hebben gebruikt en met name in Kanikoma natuurlijk bij de nieuw gegraven waterpomp.
Agnes heeft persoonlijk de eerste schop in de grond gezet, ‘the ground breaking’ en toen de pomp helemaal klaar was is deze officieel geopend waar de chiefs en oudsten van het dorp getuige van waren.
Ook mochten we kerstpakketten helpen uitdelen die via Samaritan Purse waren gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten