Hallo allemaal,
Nu was ik dus van plan om weer een paar foto's te plaatsen op de website, maar helaas er zit weer een fout in de blogspot. Vanochtend kon het wel, maar toen had ik geen tijd en nu ben ik er even voor gaan zitten en nu is er weer een fout op de pagina.
Jammer, maar helaas. Zodra het kan zal ik weer een paar foto's plaatsen.
Ik weet niet wat ze bij de blogspot allemaal doen, maar als het zo blijft moet ik maar een andere website in het leven roepen.
Alles gaat verder goed, eind van deze week zal de screening zijn in een groot voetbalstadion. We zullen zien hoe dat zal gaan, wordt een drukke lange dag in ieder geval.
Afgelopen weekend was ik vrij en heb er lekker van genoten, naar het strand geweest en zaterdag alvast met alle Nederlanders Koniginnedag gevierd met een bbq op het voordek en spelletjes op het achterdek. Dit was erg gezellig en als ik dus weer foto's kan plaatsen komt er eentje op.
Groetjes aan iedereen en ik hoop dat het probleem zich gauw oplost, wat het dan ook mag zijn.
maandag 30 april 2007
woensdag 25 april 2007
Nachtdienst
Even een berichtje vanuit de nachtdienst. Het is de 2e nacht en tot nu toe gaat het wel goed.
Niet zo denderend geslapen, maar dat zal vandaag allicht beter gaan, hoop ik.
Het lastigste in de nachtdienst is de overdracht om 7 uur 's ochtends. Dan ben je helemaal gaar en moet je in verstaanbaar engels vertellen wat jou patienten mankeren en welke bijzonderheden er zijn. De ziektebeelden krijg ik er echt niet uit ' s morgens.
Bijv. hemimandibulectomy krijg dat gewoon maar eens over je lippen............... of maxilectomy, of fullthickness skin graft. In ieder geval voelde ik me de afgelopen overdracht erg stuntelig en dan zijn de ochtenddiensten nog wat slaperig en kijken ze je aan zo van, waar heb je het over???
Dus uiteindelijk kort ik alles maar af en zeg bednummer en vraag of ze de patient kennen, zo ja, dan ben ik gauw klaar, zo nee, dan wordt het even moeilijk.
Maar goed alles zal wennen en ooit zullen die woorden misschien vloeiend over m'n lippen komen. Al die dialecten en verschillende engelse/ amerikaanse uitspraken!!!!! Het best kun je nog engels spreken met iemand waarvan het ook niet de 1e taal is. we zitten nu met een Zwitserse, Duitse en Engelse in de nachtdienst, maar de Engelse versta ik soms gewoon niet.
Ze zei net bijv. wonweeowbaby = one week old baby en dan heel snel, ik denk waar heeft ze het in vredesnaam over, wat voor baby is dat nu weer, het klonk als iets afrikaans.
We hebben nu een baby van 7 dagen oud op de afdeling, geboren met een grote " tumor" ( bleek vocht en weefsel in te zitten) de " tumor" zat aan de bips zeg maar vast. De baby is vandaag geopereerd en het was dik 1 kilo wat daar aanhing. Gelukkig is het goed gegaan, best wel spannend zo'n kleintje op de afdeling, samen met haar moeder. verder nog een paar baby's van 3 maand of ouder met een gespleten lip. Ontwapenende glimlachen geven die.
Er is ook een jongen opgenomen die op straat blijkt te leven, helemaal in z'n eentje, 13 jaar is hij. Zwerft dus over straat. Er is nu een weeshuis voor hem gevonden dat hem waarschijnlijk morgen op wil nemen. Hij komt dan in juni nog terug voor operatie.
Verder een aantal gezichtsoperaties die je met de dag op ziet knappen en waar je al iets resultaat kunt zien. Vaak is alles nog zo opgezwollen na de operatie dat het er niet mooier op wordt.
Er ligt een meisje/vrouw van 25 jaar, die 20 jaar lang haar mond niet open heeft kunnen doen, of bijna niet. Ze heeft een vrij grote ingreep gehad in de kaak en de kaakspier en nu kan ze de mond dicht en open doen, lijkt totaal anders dan toen ze kwam.
De mannen met de liesbreuken komen de ene dag en gaan de volgende weer naar huis, dus daar heb je niet zoveel contact mee. Nog een dikke week zal er geopereerd worden en dan sluit de afdeling. Alles moet dan ingepakt worden en gelabeld. Als we op de afdeling klaar zijn moeten we ook de andere afdelingen helpen. het wordt 1 hele grote verhuizing.
De Africa Mercy wordt 21 mei verwacht en dan gaat alles over daarheen, wij ook, dus dan kom ik ook in een iets comfortabelere hut hoop ik. Het enige dat ik nu weet is dat het een 4 persoons hut is en dat de hut op dek 4 is. Ik ben benieuwd..................
Vanavond voor het eerst een uur echt stevig gewandeld, en dat merk ik nu, je wordt er echt fitter van als je even wat aan je conditie doet. De 1e week was het me gewoon veel te warm om zoiets te doen, maar ik ben nu samen met een collega, na het eten om 18:00 uur gaan lopen, het dok op en neer. Als je dat 1 x loopt heb je 1,4 km gelopen zegt men.
De zonsondergang vanavond was weer spectaculair, helaas had ik m'n camera niet bij me en om die dan op te halen is te kort tijd, dan is de zon al weg. de lucht werd helemaal oranje ( koniginnedag???)
Nou, nog 2,5 nacht dan zit dat er eerst weer op. Dit weekend lekker even naar het strand, met alle Dutchy's koniginnedag vieren met een bbq op het strand.
To be continued..............
Niet zo denderend geslapen, maar dat zal vandaag allicht beter gaan, hoop ik.
Het lastigste in de nachtdienst is de overdracht om 7 uur 's ochtends. Dan ben je helemaal gaar en moet je in verstaanbaar engels vertellen wat jou patienten mankeren en welke bijzonderheden er zijn. De ziektebeelden krijg ik er echt niet uit ' s morgens.
Bijv. hemimandibulectomy krijg dat gewoon maar eens over je lippen............... of maxilectomy, of fullthickness skin graft. In ieder geval voelde ik me de afgelopen overdracht erg stuntelig en dan zijn de ochtenddiensten nog wat slaperig en kijken ze je aan zo van, waar heb je het over???
Dus uiteindelijk kort ik alles maar af en zeg bednummer en vraag of ze de patient kennen, zo ja, dan ben ik gauw klaar, zo nee, dan wordt het even moeilijk.
Maar goed alles zal wennen en ooit zullen die woorden misschien vloeiend over m'n lippen komen. Al die dialecten en verschillende engelse/ amerikaanse uitspraken!!!!! Het best kun je nog engels spreken met iemand waarvan het ook niet de 1e taal is. we zitten nu met een Zwitserse, Duitse en Engelse in de nachtdienst, maar de Engelse versta ik soms gewoon niet.
Ze zei net bijv. wonweeowbaby = one week old baby en dan heel snel, ik denk waar heeft ze het in vredesnaam over, wat voor baby is dat nu weer, het klonk als iets afrikaans.
We hebben nu een baby van 7 dagen oud op de afdeling, geboren met een grote " tumor" ( bleek vocht en weefsel in te zitten) de " tumor" zat aan de bips zeg maar vast. De baby is vandaag geopereerd en het was dik 1 kilo wat daar aanhing. Gelukkig is het goed gegaan, best wel spannend zo'n kleintje op de afdeling, samen met haar moeder. verder nog een paar baby's van 3 maand of ouder met een gespleten lip. Ontwapenende glimlachen geven die.
Er is ook een jongen opgenomen die op straat blijkt te leven, helemaal in z'n eentje, 13 jaar is hij. Zwerft dus over straat. Er is nu een weeshuis voor hem gevonden dat hem waarschijnlijk morgen op wil nemen. Hij komt dan in juni nog terug voor operatie.
Verder een aantal gezichtsoperaties die je met de dag op ziet knappen en waar je al iets resultaat kunt zien. Vaak is alles nog zo opgezwollen na de operatie dat het er niet mooier op wordt.
Er ligt een meisje/vrouw van 25 jaar, die 20 jaar lang haar mond niet open heeft kunnen doen, of bijna niet. Ze heeft een vrij grote ingreep gehad in de kaak en de kaakspier en nu kan ze de mond dicht en open doen, lijkt totaal anders dan toen ze kwam.
De mannen met de liesbreuken komen de ene dag en gaan de volgende weer naar huis, dus daar heb je niet zoveel contact mee. Nog een dikke week zal er geopereerd worden en dan sluit de afdeling. Alles moet dan ingepakt worden en gelabeld. Als we op de afdeling klaar zijn moeten we ook de andere afdelingen helpen. het wordt 1 hele grote verhuizing.
De Africa Mercy wordt 21 mei verwacht en dan gaat alles over daarheen, wij ook, dus dan kom ik ook in een iets comfortabelere hut hoop ik. Het enige dat ik nu weet is dat het een 4 persoons hut is en dat de hut op dek 4 is. Ik ben benieuwd..................
Vanavond voor het eerst een uur echt stevig gewandeld, en dat merk ik nu, je wordt er echt fitter van als je even wat aan je conditie doet. De 1e week was het me gewoon veel te warm om zoiets te doen, maar ik ben nu samen met een collega, na het eten om 18:00 uur gaan lopen, het dok op en neer. Als je dat 1 x loopt heb je 1,4 km gelopen zegt men.
De zonsondergang vanavond was weer spectaculair, helaas had ik m'n camera niet bij me en om die dan op te halen is te kort tijd, dan is de zon al weg. de lucht werd helemaal oranje ( koniginnedag???)
Nou, nog 2,5 nacht dan zit dat er eerst weer op. Dit weekend lekker even naar het strand, met alle Dutchy's koniginnedag vieren met een bbq op het strand.
To be continued..............
donderdag 19 april 2007
Hallo
Hallo allemaal,
Hier ben ik weer even, het voelt alsof ik al veel langer weg ben dan 5 dagen. Nog niet eens een week. Het gaat goed met me, alhoewel ik wel 2 kilo ben afgevallen op een niet zo prettige manier, maar dat hoort erbij en het gaat weer wat beter nu.
Inmiddels ben ik goed ingewerkt en heb alweer 2 dagen vrij, dat is wel even prettig hoor. Op de afdeling is niet veel veranderd, veel vertalers ken ik nog en zij mij, wel meer dan de helft is er ook weer van de vorige keer. Verpleegkundigen moet ik nog wat leren kennen, veel uit de USA, maar gelukkig ook uit Canada, Engeland, Nieuw Zeeland, Zweden en natuurlijk Nederland. Ik zeg gelukkig, want de USA nurses zijn altijd moelijk te volgen, ze praten supersnel en lopen soms rond of is het hier ER. Nu overdrijf ik een beetje, maar ze werken anders dan wij dat gewend zijn. Maar goed,we hebben volgens mij wel een leuk team.
Er worden momenteel veel operaties aan het gezicht gedaan, maxfax heet dat hier, mensen met ernstige misvormingen of brandwonden, wat moeten die mensen zich toch vreselijk ongelukkig voelen als je zo misvormd bent. Er is een meisje geopereerd die vanaf haar jeugd iets met de kaak had, haar hele gezicht is scheefgetrokken. Nu hebben ze de hele flap aan de zijkant van de schedel opengemaakt en een spier ofzo veranderd. Ze kon haar kaken niet meer van elkaar krijgen. Ze moet nu om de 2 uur oefenen met spatels tussen de kaken, we moeten er dan steeds eentje meer tussen schuiven zodat de kaken en de spieren weer oprekken en ze moet oefenen de kaak open en dicht te doen. Gister zat ze er helemaal even doorheen, kan ik me voorstellen zeg. Ook een jongen va 17 die over zijn hele borstkas en buik knobbels en bobbels had, die open waren gegaan. Hij heeft een huidtransplantatie ondergaan. Moet 3 dagen plat blijven liggen, zodat het aan kan slaan het transplantaat. Verder veel mannen die aan een liesbreuk worden geholpen, die zijn de volgende dag alweer vertrokken dus dat gaat aan de lopende band kun je wel zeggen. Ook worden er veel oogoperaties gedaan, maar die komen niet bij ons op de afdeling, die gaan direct weer naar huis.
Een mix van mannen, vrouwen en kinderen. De vertalers gaan me Liberiaans Engels leren, dus dat is leuk, want dan kan ik hopenlijk wat makkelijk praten met de patienten. Nu kijken ze me soms aan of spreek ik chinees en als ik vraag do you understand me dan zeggen ze uhu ( dus niet), en als er dan een vertaler hetzelfde verteld snappen ze het wel, het is echt de uitspraak die anders is dan het engels, de woorden zijn gelijk. Maar goed als daar tijd voor is gaan ze met me aan de slag en hoop ik het ook te leren.
Ik slaap in een 4 persoonshut, die ik deel met 2 anderen. Dat gaat goed, alleen de toilet is heel ver weg en als je dan vaak moet............is dat een hele onderneming.
Ik ben nog niet de stad in geweest, komt nog wel. Wel ben ik van het schip afgeweest en heb een eindje gelopen naar de weg enzo. Ook niks veranderd wat dat betreft.
Het is bedrijvig in en om het schip, omdat binnenkort de Africa Mercy komt zal er nog veel geregeld moeten worden. We werken op de afdeling door tot ongeveer 12 mei en dan zijn er geen patienten meer. dan wordt het inpakken geblazen en labelen van spullen.
Het zal wel een enorm feest zijn als het nieuwe schip hier de haven binnenkomt varen.
De ligplaats moet klaargemaakt worden, er schijnt daar nog een gezonken schip te liggen, morgen gaan er duikers kijken hoe het ervoor staat en dan moet er een stuk van de mast worden afgezaagd ofzo denken ze. Het is wat hier, er liggen nog steeds allemaal gezonken schepen in de haven, die een stukje boven water uitsteken.
Vanavond ben ik naar de communitymeeting geweest, die is elke donderdagavond en iedereen die niet hoeft te werken wordt daar verwacht. Volle bak dus, maar weer heel mooi, samen zingen en bidden en een preek van een lokale dominee. Heerlijk om naar te luisteren, ik kon het dit keer goed volgen wat betreft de taal.
Als je dan om je heen kijkt zie je mensen uit alle verschillende landen door elkaar heen zitten, ook veel mensen uit Afrika zelf die op het schip zijn komen werken de afgelopen jaren.
Dat ontroerd me altijd weer dat we met zoveel verschillende mensen al het werk hier kunnen doen. God heeft ons allemaal hierheen laten gaan en met elkaar gaan de schouders eronder in een prettige sfeer.
Vandaag en morgen ben ik vrij, lekker rustig aan even, want ik merk dat het toch wel heel druk is geweest de afgelopen weken voordat ik vertrok. Dat breekt me nu een beetje op, maar ik geef me lekker neer. Vanmiddag lekker op het zonnedek gezeten en wat afgekoeld in het zwembad.
Morgen ga ik misschien even mee de stad in met een groep, ze vroegen of ik ook zin had om mee te gaan, maar even zien hoe ik me voel. Het is erg warm en vochtig en ik moet er dit keer echt meer aan wennen dan de vorige keer, maar als dat eenmaal klaar is gaat het goed.
maandag 16 april 2007
Aangekomen
Lang gewacht maar toch gekomen!! Ik ben er en het voelt helemaal niet meer zo lang geleden dat ik hier was. Er zijn toch aardig wat mensen die me nog kennen en ik hun ook en het is heerlijk om elkaar weer terug te zien. De meesten van hun werken hier voor langere tijd en zijn er dus nog. Ook veel vertalers uit de stad die hier weer werken, ze geven me allemaal een dikke knuffel en zijn echt blij me weer te zien. Dan voel je je weer gauw " thuis" moet ik zeggen.
Inmiddels heb ik al wat meer informatie over hoe alles zal gaan de komende weken.
Morgen begin ik met werken en ga volgende week de nachtdienst al in, dat zal wel even wennen zijn, maar ik heb goeie oordoppen mee, dus dat moet lukken met slapen.
Ik wordt ingewerkt door Agaath, ook een Nederlandse verpleegkundige, dus dat zal wat makkelijker gaan. Het engels gaat wel hoor, maar om het weer goed te spreken daar gaan wel een paar weken overheen, maar het komt goed, ze snappen me wel.
Nog 4 weken wordt er gewerkt op deze afdeling en dan sluit het ziekenhuis en moeten we alles inpakken om te verhuizen naar de Africa Mercy, die wordt hier 21 mei verwacht. Dus een hele organisatie dan.
3 en 4 mei zijn er screeningdagen, deze worden dit keer in een groot stadion gehouden. Ik dacht dat die al geweest waren, maar nee dus. Vorige keer vond ik dat een zeer indrukwekkende dag.
Er zijn nu eerst mensen geopereerd vanuit de dorpen die verder het land in liggen, ze zijn bezocht door een arts en ter plekke gescreend. Ze worden met vliegtuigjes van het Rode Kruis hierheen gevlogen en weer terug als alles goed gaat.
28 april is er een barbeque voor de nederlanders op het strand, dit vanwege koniginnedag, dus dat lijkt me erg gezellig, oranje boven in Liberia.
Het is hier erg warm en vochtig, ook in het schip, het schijnt dat de airco niet optimaal functioneert, maar dat doet meer niet, maar nog een paar weken dan komt er een heel nieuw schip, wat zullen we daar van genieten.
Ik vind het heerlijk om te beginnen op dit oude vertrouwde schip en zal deze week wat foto's maken her en der aan boord en deze op de website zetten.
ER ZIT WATER IN HET ZWEMBAD, tada...........
De watervoorziening is nu helemaal goed heb ik begrepen, ook zag ik gister dat er her en der electriciteit is aangelegd en begreep van de chauffeur, Liberiaan, dat er ook al een gedeelte stromend water heeft in de stad.
Veel puin is opgeruimd, vuilnisbelten schijnen er ook niet veel meer te zijn. Ik zal binnenkort een kijkje nemen in de stad, er werkt 1 stoplicht in de stad. Het is veilig en de chauffeur is trots op de nieuwe president, ze schijnt het goed te doen.
Vandaag heb ik nog 5 afspraken staan, allemaal introductie zaken zoals IT, security, rondleiding, enz.
Om 20:00 de laatste en dan heb ik het wel weer gehad.
Morgen om 7 uur beginnen, aj......, weer even wennen.
Wordt vervolgd...........
Inmiddels heb ik al wat meer informatie over hoe alles zal gaan de komende weken.
Morgen begin ik met werken en ga volgende week de nachtdienst al in, dat zal wel even wennen zijn, maar ik heb goeie oordoppen mee, dus dat moet lukken met slapen.
Ik wordt ingewerkt door Agaath, ook een Nederlandse verpleegkundige, dus dat zal wat makkelijker gaan. Het engels gaat wel hoor, maar om het weer goed te spreken daar gaan wel een paar weken overheen, maar het komt goed, ze snappen me wel.
Nog 4 weken wordt er gewerkt op deze afdeling en dan sluit het ziekenhuis en moeten we alles inpakken om te verhuizen naar de Africa Mercy, die wordt hier 21 mei verwacht. Dus een hele organisatie dan.
3 en 4 mei zijn er screeningdagen, deze worden dit keer in een groot stadion gehouden. Ik dacht dat die al geweest waren, maar nee dus. Vorige keer vond ik dat een zeer indrukwekkende dag.
Er zijn nu eerst mensen geopereerd vanuit de dorpen die verder het land in liggen, ze zijn bezocht door een arts en ter plekke gescreend. Ze worden met vliegtuigjes van het Rode Kruis hierheen gevlogen en weer terug als alles goed gaat.
28 april is er een barbeque voor de nederlanders op het strand, dit vanwege koniginnedag, dus dat lijkt me erg gezellig, oranje boven in Liberia.
Het is hier erg warm en vochtig, ook in het schip, het schijnt dat de airco niet optimaal functioneert, maar dat doet meer niet, maar nog een paar weken dan komt er een heel nieuw schip, wat zullen we daar van genieten.
Ik vind het heerlijk om te beginnen op dit oude vertrouwde schip en zal deze week wat foto's maken her en der aan boord en deze op de website zetten.
ER ZIT WATER IN HET ZWEMBAD, tada...........
De watervoorziening is nu helemaal goed heb ik begrepen, ook zag ik gister dat er her en der electriciteit is aangelegd en begreep van de chauffeur, Liberiaan, dat er ook al een gedeelte stromend water heeft in de stad.
Veel puin is opgeruimd, vuilnisbelten schijnen er ook niet veel meer te zijn. Ik zal binnenkort een kijkje nemen in de stad, er werkt 1 stoplicht in de stad. Het is veilig en de chauffeur is trots op de nieuwe president, ze schijnt het goed te doen.
Vandaag heb ik nog 5 afspraken staan, allemaal introductie zaken zoals IT, security, rondleiding, enz.
Om 20:00 de laatste en dan heb ik het wel weer gehad.
Morgen om 7 uur beginnen, aj......, weer even wennen.
Wordt vervolgd...........
vrijdag 13 april 2007
Afscheid nemen !!!!!!!!!!!!!
Nog 1 dag in Harlingen, en dan gaat de reis beginnen.
Inmiddels heb ik heel veel mensen dag gezegd voor een jaar, dan kom je er pas achter dat er veel mensen zijn die je kent en waar je nog even dag moet gaan zeggen.
Ik ben nog heerlijk 4 weken vrij geweest en heb van het mooie lenteweer genoten en voel me uitgerust.
In de stad zeggen ze wel eens tegen me op z'n Harlings: " bist nou nog niet vurt??????? Dou sudest toch naar Afrika, of bist al weer terug."............ en zo gaat dat dan als je even de stad in bent, maar nu vertrek ik echt hoor en heb er heel veel zin in.
Morgen komt de huurder in mijn huis, zij heeft er ook zin in om hier te gaan wonen en ik zit nu in een vrij kale kamer nog te schrijven.
Het volgende bericht zal vanuit mijn hutje aan boord van de Anastasis in Afrika komen, ik hoop daar zondagavond om 19:25 aan te komen op het vliegveld, en wordt dan opgehaald en dan naar het schip. Het is in West-Afrika 2 uren vroeger dan hier.
Ik ben erg benieuwd hoe het nu in het land is, of er al belangrijke zaken veranderd zijn sinds de nieuwe president er is vanaf eind 2005. Ook ben ik benieuwd wie ik nog ken, in ieder geval wacht Ans me op, zij werkt al 5 jaar op het schip en is ook Nederlandse.
Iedereen bedankt voor de leuke berichtjes en kaartjes die ik heb nog heb ontvangen de afgelopen dagen, ik zal jullie zo goed mogelijk op de hoogte gaan houden en vind het natuurlijk ook heel leuk om wat vanuit Nederland terug te horen.
De groetjes, Mirjam
Inmiddels heb ik heel veel mensen dag gezegd voor een jaar, dan kom je er pas achter dat er veel mensen zijn die je kent en waar je nog even dag moet gaan zeggen.
Ik ben nog heerlijk 4 weken vrij geweest en heb van het mooie lenteweer genoten en voel me uitgerust.
In de stad zeggen ze wel eens tegen me op z'n Harlings: " bist nou nog niet vurt??????? Dou sudest toch naar Afrika, of bist al weer terug."............ en zo gaat dat dan als je even de stad in bent, maar nu vertrek ik echt hoor en heb er heel veel zin in.
Morgen komt de huurder in mijn huis, zij heeft er ook zin in om hier te gaan wonen en ik zit nu in een vrij kale kamer nog te schrijven.
Het volgende bericht zal vanuit mijn hutje aan boord van de Anastasis in Afrika komen, ik hoop daar zondagavond om 19:25 aan te komen op het vliegveld, en wordt dan opgehaald en dan naar het schip. Het is in West-Afrika 2 uren vroeger dan hier.
Ik ben erg benieuwd hoe het nu in het land is, of er al belangrijke zaken veranderd zijn sinds de nieuwe president er is vanaf eind 2005. Ook ben ik benieuwd wie ik nog ken, in ieder geval wacht Ans me op, zij werkt al 5 jaar op het schip en is ook Nederlandse.
Iedereen bedankt voor de leuke berichtjes en kaartjes die ik heb nog heb ontvangen de afgelopen dagen, ik zal jullie zo goed mogelijk op de hoogte gaan houden en vind het natuurlijk ook heel leuk om wat vanuit Nederland terug te horen.
De groetjes, Mirjam
dinsdag 3 april 2007
Pakken
Ja, het komt nu echt dichtbij. Al 2,5 week vrij van het werk, heerlijk en ook wel nodig, want er valt nog genoeg te regelen en uit te zoeken, maar het einde komt in zicht, de lijstjes worden steeds korter.
Ik probeer wat uit te rusten en 3x per week nog even te zwemmen om een goede conditie op te bouwen, dat zal ik wel missen denk ik het baantjes zwemmen.
Zondag 1 april een mooie uitzenddienst meegemaakt, waar veel familie, vrienden en collega's bij aanwezig waren. Het doet me enorm goed om te weten dat er zoveel mensen meeleven en ook een klein beetje meegaan.
Met het thuisfront is alles goed geregeld, ik kan wat dat betreft met een gerust hart vertrekken.
De paasdagen nog thuis en dan nog een paar dagen.
Nog steeds erg veel zin om te vertrekken, ik ben al druk aan het pakken en ben er ook al achter dat ik wat teveel kilo's mee ga nemen, maar het valt niet mee om voor een heel jaar te pakken.
Nu maar hopen dat ze in Brussel niet al te moeilijk doen.
Ik probeer wat uit te rusten en 3x per week nog even te zwemmen om een goede conditie op te bouwen, dat zal ik wel missen denk ik het baantjes zwemmen.
Zondag 1 april een mooie uitzenddienst meegemaakt, waar veel familie, vrienden en collega's bij aanwezig waren. Het doet me enorm goed om te weten dat er zoveel mensen meeleven en ook een klein beetje meegaan.
Met het thuisfront is alles goed geregeld, ik kan wat dat betreft met een gerust hart vertrekken.
De paasdagen nog thuis en dan nog een paar dagen.
Nog steeds erg veel zin om te vertrekken, ik ben al druk aan het pakken en ben er ook al achter dat ik wat teveel kilo's mee ga nemen, maar het valt niet mee om voor een heel jaar te pakken.
Nu maar hopen dat ze in Brussel niet al te moeilijk doen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
