Screening 3 mei

Screening 3 mei.

Op de foto met 3 jochies van de afdeling die hier inmiddels al een paar weken zijn, met flinke brandwonden, dus die blijven vaak langer i.v.m. wisseling van de verbanden bij de getransplanteerde huid.

Maar nu een verslag over de screeningdag gisteren. Al vroeg vertrokken en alles klaarzetten in het stadion. Een heel oud voetbalstadion met banken van steen en aan 1 kant een overkapping waar we de screening hielden. Er stonden veel mensen in de rij, schatting is toch wel een paar honderden, maar minder dan de vorige keer. Reden is misschien dat er in de afgelopen maanden al veel mensen zo naar het dok zijn gekomen en al zijn ingeroosterd voor een operatie, verder werd er dit keer alleen gescreend voor gezichtsaandoeningen, plastische chirurgie en orthopedie. Dit hangt dus af van de artsen die beschikbaar zijn in de komende periode. Vorige keer werd er ook voor oogoperaties gescreend, maar dat wordt nu ook hier op het dok gedaan in een tent en dat gebeurd dagelijks. De oogoperaties zijn al aardig volgepland. Er werden dus in de rij buiten het stadion al veel mensen naar huis gestuurd, omdat we ze niet konden helpen, dat was de hele nacht al zo gegaan. Dus degenen die overbleven konden het stadion in komen.

Naar schatting zijn er zo'n 300 mensen gezien en ingepland voor operatie of verder onderzoek. Ik werkte samen met een fysiotherapeute en een practical nurse, zij moesten een vooronderzoek doen voor de orthopedisch chirurg die hier pas in juli kan zijn en dan dus al die mensen die zij een afspraak kaart hebben gegeven gaat onderzoeken en dan pas horen ze of ze inderdaad ook geopereerd kunnen worden. Mijn taak in dit geheel was, als zij klaar waren met de mensen dan kreeg ik het onderzoeksformulier waarop stond wel of niet terug voor onderzoek door orth. chirurg en de voorlopige diagnose. Het was hun dan al verteld. Degenen die wel terug kunnen komen in juli, die moest ik een afspraken kaart meegeven en vitamines en ijzer tabletten waar ze dan in juli mee moeten beginnen om in een betere conditie te komen en dit uitleggen. Verder moest ik dit alles registreren. Ik werkte samen met Emmanuel een vertaler van de afdeling en dat ging heel erg goed. Hij kent veel dialecten en zo hebben we ons er samen doorheen geslagen. We hebben ook wel lol gehad als ik probeerde op z'n Liberiaans wat te vertellen ( bonedoktor is orthopedisch chirurg en " do the work" betekend dat de operatie gedaan wordt), bij sommige mensen kon dat en gelukkig kun je dan ook nog lol maken, want soms was het ook erg triest als mensen niet terug konden komen, ze hadden er toch heel erg op gehoopt. Deze mensen hadden atritis of reuma of vroeger polio gehad en die kunnen niet geopereerd worden. Verder veel jongens met schotwonden waardoor fracturen die niet goed geheeld zijn. Sommige mensen werden ook echt heel boos en dat kon ik me dan best wel goed voorstellen, het is dan zo'n grote teleurstelling. De mensen werden door de escortservice weer het stadion uitgebracht en konden als ze dat wilden naar een gebedsteam wat daar speciaal voor aanwezig was. velen maakten daar gebruik van en ik hoop dat ze wat geruster naar huis zijn gegaan. We hadden het erg druk op onze post en de rest van de artsen was op een gegeven moment al klaar, die kwamen op het eind helpen en toen ging het erg snel. Toen kregen Emmanuel en ik het erg druk, want toen waren er veel mensen tegelijk klaar en stonden te wachten tot ze bij ons aan de beurt kwamen. We hebben 97 mensen gezien bij de orthopedie en daarvan komen er 66 terug in juli om door de chirurg die gaat opereren onderzocht te worden en voor X-rays ook veel om te zien of operatie mogelijk is. Om half 3 was ik alweer terug op het schip, iedereen had zich ingesteld op een hele lange dag, maar dat viel dus reuze mee. Het was wel een erg warme dag en een groot deel van de dag zaten we in de zon, ondanks de overkapping. De mensen zaten te wachten op de stenen stadionbanken onder de overkapping en die zaten dus iets meer uit de zon. Er werd water en broodjes rondgedeeld.

Er zijn de afgelopen maanden al veel mensen op het dok gekomen en die zijn dan ook gezien door een arts en worden direct ingeroosterd voor operaties. Dus het loopt aardig vol, het schema voor de gezichtsoperaties is helemaal vol.

Gister was er ook een optocht te horen buiten het stadion, Emmanuel vertelde me dat het gister 3 jaar geleden was dat Charles Taylor zijn functie had afgelegd, dat vieren ze nu elk jaar met een optocht. We konden het niet zien, want het was allemaal afgesloten in het stadion. We werden de hele dag bewaakt door de UN, ditmaal allemaal vrouwen.

Foto's zijn nog niet beschikbaar, we mochten zelf geen camera's mee nemen ( logisch) . De communicatieafdeling heeft foto's gemaakt. Zodra die op ons intranet staan dan zal ik ze op de website zetten.

Er was ook een man die me nog herkende van de vorige screening, zo bijzonder. Hij was daar toen met een familielid voor oogonderzoek en wist zelfs mijn naam nog. Hello Mirjam riep hij toen hij aan de beurt was. Bijzonder, hij wist het precies nog te vertellen hoe en wat. Nou, dit was het weer even, dit weekend werk ik nog en dan sluit de afdeling 11 mei. De overige dagen sta ik ingepland om ergens te helpen met inpakken, ik weet nog niet waar. De Africa Mercy is nu in Rotterdam. ( zie ook website www.mercyships.nl) Mijn moeder en Rona en Johnny gaan er zondag heen, dat is hartstikke leuk, kunnen ze even zien waar ik de komende maanden op ga wonen en werken. Dinsdag vaart het schip dan richting Afrika, eindelijk na 8 jaar gaat het dan toch gebeuren. We zijn heel erg benieuwd hoe het allemaal zal gaan als ie de haven binnen komt varen.......................