Hard werken, veel lol en goed nieuws.

Het gaat goed hier, we werken allemaal keihard om de afdeling en operatiekamers volgende week klaar te hebben. Zondag 24 juni wordt het ziekenhuis officieel geopend.
Daarnaast zijn er nog steeds teams aan het sjouwen met dozen en meubilair enz. van de Anastasis naar de AFM, het schip lijkt niet leeg te komen. Waar moeten we alles stouwen?? Hier op de AFM is minder opslagruimte dan op de Anastasis. Vandaar dat ik 1,5 dag in een ruimte heb gezeten met een needlegun, wist ik veel wat dat was toen ik me vrijwillig aanmelde. Nu weet ik het dus en voel het nog in m'n armen, maar goed ik had het wel eens vaker gedaan dus er maar tegenaan. De vloer moest kaal, het roest eraf en dan wordt deze ruimte geverfd en dus ook weer opslagruimte.
Maandag komen er gasten uit Liberia, ministers en pastors etc om het ziekenhuis te bekijken, dus willen we in ieder geval een paar zalen en de operatiekamers klaar hebben. Poot aan dus, maar als het een beetje meezit hebben we vrijdag een dagje extra vrij, heerlijk..........................
Om jullie een beetje mee te laten genieten een paar foto's erbij, we hebben af en toe ook veel lol met elkaar en dat werkt gewoon heerlijk.

1 van de zalen is nu compleet ingericht, 10 bedden per zaal, i.p.v. 42 op 1 zaal! Totaal nu 65 bedden
Naast al deze bezigheden ben ik nog met een ander projectje bezig. Na 1 van de presentaties die ik in Nederland heb gegeven over Mercy Ships, kwam er iemand naar me toe van een stichting. Hij gaf aan dat als ik eens een idee had voor een kleinschalig project dat ik dan contact met hun stichting op kon nemen.

Inmiddels heb ik dat een paar weken geleden gedaan en is er een plan. Wat ik op mijn hart kreeg is om de kinderen van Cynthia een kans te kunnen geven om naar school te gaan. Cynthia is de vertaalster van de afdeling waar ik sinds de vorige keer dat ik hier was contact mee heb en waar ik laatst geweest ben op visite. Zij en haar man hebben 5 kinderen en kunnen het schoolgeld niet betalen. Na het een en ander te hebben uitgezocht heb ik het plan voorgelegd aan de stichting waar het contact mee was gelegd en ze zijn acoord gegaan om het schoolgeld te betalen voor deze kinderen.

Afgelopen zondag ben ik bij Cynthia en haar man op bezoek geweest, op de fiets door Monrovia, wat een belevenis, ongeveer 45 minuten fietsen. Ik was samen met Agaath en we mochten hun vertellen dat er een stichting in Nederland is die het schoolgeld wil gaan betalen voor hun kinderen. Ze waren sprakeloos, Cynthia vloog me in de armen en viel op haar knieen en dankte God voor dit wonder. Enorm dankbaar hiervoor!!!!! Wat voor ons zo gewoon is dat je kinderen naar school kunnen gaan, is hier niet zomaar iets. Zodra het kan ga ik mee naar de school waar ze hun kinderen naartoe willen laten gaan en kunnen we alles verder gaan regelen.

Het was en is heel bijzonder om in dit ' wonder ' voor hun een schakeltje te mogen zijn en het goede nieuws te vertellen en een gezin echt verder te kunnen helpen met het bouwen aan de toekomst.

Dit goede nieuws wilde ik jullie niet onthouden, wie weet komen er nog meer plannen.

Groeten en tot een volgende keer, Mirjam